Ty też możesz być pendlerem i uzyskać wysoki zwrot podatku!

Obowiązkiem każdego pracownika w Norwegii jest odprowadzanie podatku. Dla zagranicznych pracowników, którzy pracują w Norwegii, a na stałe mieszkają w innym kraju, konieczność opłacania mieszkania oraz podróży do Polski może nadwyrężyć domowy budżet. Na szczęście Państwo Norweskie oferuje takim pracownikom możliwość korzystania z osobnych statusów podatkowych, które oferują szereg ulg za poniesione koszty.

Status pendler:

Pendler to osoba pracująca w Norwegii i podróżująca regularnie do rodziny lub samodzielnego lokalu w Polsce. Po udokumentowaniu prawa do statusu pendler będziesz mógł obniżyć podstawę do opodatkowania o koszty poniesione za wyżywienie, mieszkanie, podróże między Norwegią a Polską oraz za dojazd do pracy.

Jeśli:

• posiadasz wspólny adres zamieszkania ze współmałżonkiem i/lub z dziećmi,
• z powodu pracy mieszkasz w Norwegii i jesteś w stanie udokumentować, że podróżujesz do rodziny w Polsce przynajmniej 3 razy w ciągu roku podatkowego.

Możesz rozliczać się w statusie pendler.

Wymagane dokumenty:

• zestawienie roczne za poprzedni rok podatkowy, czyli dokument od norweskiego pracodawcy, który określa wysokość zarobków w Norwegii w danym roku oraz wysokość pobranej zaliczki na podatek dochodowy. Jeśli w ciągu roku miałeś więcej niż jednego pracodawcę, wymagane są zestawienia roczne od każdego z nich,
• Årsoppgave fra NAV (rozliczenie roczne z NAV-u) za poprzedni rok podatkowy, jeśli pobierałeś zasiłki,
• Skattemelding, czyli wstępne rozliczenie podatkowe, wysyłane przez Skatteetaten pocztą lub dostępne dla użytkowników kodów PIN do pobrania z profilu Altinn,
• kody MinID, wymagane do złożenia norweskiego zeznania podatkowego przez internet lub możliwość logowania w inny sposób np. token bankowy (BankID), aplikacja bankowa (BankID på mobil) lub Buypass,
• akt małżeństwa/akt urodzenia dziecka - przetłumaczony na j. norweski lub angielski, albo na standardowym druku unijnym,
• aktualne zaświadczenie o wspólnym miejscu zameldowania z rodziną w Polsce,
• dokumenty potwierdzające podróże między Norwegią a Polską, np. rezerwacje, kopie biletów lotniczych/promowych,
• dokumenty potwierdzające wydatki na czynsz i/lub prąd w Norwegii, jeśli były pokrywane we własnym zakresie, np. odcinki z pensji, jeśli koszty potrącał pracodawca z wynagrodzenia lub potwierdzenia przelewów bankowych, jeśli sam opłacałeś te wydatki na rzecz właściciela mieszkania.

Status pendler dla osób samotnych:

Osoby, które nie spełniają powyższych wymogów, także mogą skorzystać z odpisów w ramach statusu pendler pod warunkiem, że spełnią wymogi do statusu pendler samotny.

Możesz starać się o rozliczenie w statusie pendler dla osób samotnych, jeśli:

• pracowałeś/pracowałaś u norweskiego pracodawcy,
• z powodu pracy mieszkasz w Norwegii i jesteś w stanie udokumentować, że podróżujesz do miejsca zamieszkania w Polsce przynajmniej raz na 3 tygodnie,
• posiadasz niesamodzielne mieszkanie w Norwegii,
• posiadasz samodzielne mieszkanie w Polsce (wynajmowane lub własnościowe),
• dojeżdżasz do swoich rodziców w Polsce przynajmniej raz na 6 tygodni, jeśli nie ukończyłeś 22 lat.

Mieszkanie jest uznane za samodzielne, jeśli spełnia przynajmniej jeden z warunków:

• jest większe niż 30 m² (na jedną osobę). Jeśli lokal zamieszkuje więcej niż jedna osoba, do minimalnej powierzchni dodawane jest 20 m² na każdego dodatkowego lokatora w wieku powyżej 15 lat,
• gwarantuje dostęp do bieżącej wody i kanalizacji
• mieszkasz w nim przynajmniej rok i możesz z niego korzystać przez 7 dni w tygodniu.

Jeśli mieszkanie nie spełnia wszystkich trzech warunków, jest ono uznane za niesamodzielne.

Jeżeli zarówno mieszkanie w Polsce jak i mieszkanie w Norwegii są mieszkaniami samodzielnymi, to wciąż można ubiegać się o status samotnego pendler, pod warunkiem że:

• mieszkanie w Polsce jest mieszkaniem własnościowym lub wynajętym,
• byłeś w nim zameldowany co najmniej 3 lata,
• mieszkanie w Polsce (na osobę) jest co najmniej 2 razy większe niż mieszkanie w Norwegii (na osobę).

Wymagana dokumentacja:

• zestawienie roczne, czyli dokument od norweskiego pracodawcy określający wysokość zarobków w danym roku podatkowym oraz wysokość pobranej zaliczki na podatek. Jeśli w ciągu roku miałeś więcej niż jednego pracodawcę, wymagane są zestawienia roczne od każdego z nich,
• Årsoppgave fra NAV (rozliczenie roczne z NAV-u) za poprzedni rok podatkowy (jeśli pobierałeś zasiłki),
• Skattemelding, czyli wstępne rozliczenie podatkowe, wysyłane przez Skatteetaten pocztą lub dostępne dla użytkowników kodów PIN do pobrania z profilu Altinn,
• kody MinID, wymagane do złożenia norweskiego zeznania podatkowego przez internet lub możliwość logowania w inny sposób np. token bankowy (BankID), aplikacja bankowa (BankID på mobil) lub Buypass,
• akt urodzenia, jeśli nie masz ukończonych 22 lat (przetłumaczony na język norweski lub angielski, lub na standardowym druku unijnym)
• dokumenty potwierdzające podróże między Norwegią a Polską, np. rezerwacje, kopie biletów lotniczych/promowych,
• dokumenty potwierdzające wydatki na czynsz i/lub prąd w Norwegii, jeśli były pokrywane we własnym zakresie, np. odcinki z pensji, jeśli koszty potrącał pracodawca z wynagrodzenia lub potwierdzenia przelewów bankowych, jeśli sam opłacałeś te wydatki na rzecz właściciela mieszkania,
• zaświadczenia o posiadaniu lub wynajmowaniu mieszkania w Polsce, np. akt własności, umowa najmu, (przetłumaczone na język norweski lub angielski)
• zaświadczenie o wielkości mieszkania w Norwegii.