Ponad 50 zwrotów, które wykorzystasz w rozliczeniu podatku z Norwegii oraz lista dokumentów do każdego z rozliczeń.

Stosy dokumentów, tabelki i terminy, trudne do zrozumienia i rozszyfrowania. Tak wygląda okres rozliczeniowy dla większości osób, które mierzą się z podatkami w Norwegii. Znajomość definicji danych terminów w języku polskim na pewno ułatwiłaby sprawę. Przygotowaliśmy dla Was słowniczek terminów podatkowych, które w okresie podatkowym po prostu trzeba znać oraz listę dokumentów niezbędną do danego rozliczenia. Powodzenia!

A-melding oppsummering patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Akt urodzenia/małżeństwa - wszelkie akty z urzędu stanu cywilnego są wydawane tylko w miejscu, w którym wydarzyło się dane zdarzenie. Odpisy aktu stanu cywilnego wydawane są w Polsce przez urzędy stanu cywilnego właściwe terytorialnie dla zdarzenia prawnego (narodzin, śmierci lub zawarcia małżeństwa), którego dotyczy akt. Dla zdarzeń prawnych, które miały miejsce za granicą, właściwy jest urząd, w którym umiejscowiono (zarejestrowano) zagraniczny akt. Dokument w języku polskim wymaga przetłumaczenia, które również można wykonać w MultiNOR.

Altinn.no - norweski portal internetowy, za pośrednictwem którego można m.in. złożyć zeznanie podatkowe drogą elektroniczną po wcześniejszym zamówieniu kodów Altinn lub MinID, umożliwiających dostęp do systemu. Rozliczanie podatku elektronicznie daje możliwość przedłużenia terminu złożenia zeznania podatkowego do końca maja, co nie dotyczy zeznań papierowych, gdzie termin upływa z końcem kwietnia.

Arbeidsavtale - umowa o pracę

Årsoppgave fra banken - rozliczenie roczne z norweskiego banku, które dokumentuje stan konta z dnia 31 grudnia poprzedniego roku.

Årsoppgave fra NAV - rozliczenie roczne wydawane przez NAV, dokumentujące zasiłki pobrane w ubiegłym roku (np. zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek chorobowy).

Bekreftelse på sluttårsak - dokument wypełniany przez pracodawcę, potwierdza powód zwolnienia z pracy. Zawiera m. in. wykaz przepracowanych przez pracownika godzin. Pracodawca powinien dostarczyć wypełniony dokument bezpośrednio do NAV (może też do byłego pracownika, który to powinien dołączyć dokument do wniosku o zasiłek dla bezrobotnych). Dokument ten jest niezbędny do złożenia wniosku o przyznanie zasiłku dla osób bezrobotnych (dagpenger).

Dokumenty potwierdzające koszty związane z opieką nad dziećmi 

• SFO – płatna świetlica, przedszkole lub płatna opiekunka - zaświadczenie potwierdzające, iż podatnik uiszcza opłaty za dziecko, zaświadczenie musi być imienne. 
• Foreldrefradrag – nazwa odpisu rodzicielskiego.

Druk PD U1/SED U0002 (dawniej E-301) - druk niezbędny w przypadku udokumentowania dochodu z innego kraju EOG (np. Polski). Często potrzebny przy wnioskowaniu o zasiłek dla osób bezrobotnych (dagpenger).

Enslig forsørger - osoba samotnie wychowująca dziecko. Ma ona prawo do specjalnego odpisu podatkowego dla samotnych rodziców, o ile pobiera rozszerzony zasiłek rodzinny (utvidet barnetrygd) z NAV

Enslig pendler - osoba samotna, która podróżuje cyklicznie do mieszkania/domu w Polsce (tzw. samotny pendler).

E-skattekort - elektroniczna karta podatkowa.

Familiependler - osoba posiadająca rodzinę w Polsce (współmałżonka, dzieci), cyklicznie do  niej podróżująca. Najpopularniejsza forma rozliczenia podatkowego w Norwegii dla Polaków.

Fødselsnummer / D-nummer - 11-cyfrowy norweski numer personalny (odpowiednik polskiego PESEL-u). D-nummer to tymczasowy numer personalny.

Folkeregisteret - rejestr ewidencji ludności w Norwegii, który przechowuje np. dane adresowe podatników. Na adresy podane w Folkeregisteret wysyłane są wszelkie dokumenty w formie papierowej (np. Skattemelding, kody MinID).

Forskuddstrekk - zaliczka na podatek dochodowy w Norwegii, odprowadzana przez pracodawcę z wynagrodzenia brutto pracownika do urzędu poborcy podatkowego.

Fradrag - ogólny termin, oznaczający odpis podatkowy.

Husleie - opłata za czynsz, jeden z najczęściej odliczanych wydatków w Norwegii w statusie pendler, można ją znaleźć np. na odcinkach z pensji, jeśli pracodawca potrącał z wynagrodzenia pracownika kwoty na rzecz zakwaterowania w Norwegii.

Inntekt - dochód brutto podatnika norweskiego.

Inntektsskatt - podatek dochodowy w Norwegii, składa się z podatku dla Państwa Norweskiego (fellesskatt) oraz podatku dla konkretnej gminy (kommune), w której pracował podatnik. Stawka podatku dochodowego w Norwegii za 2019 rok wynosi 22% od podstawy opodatkowania (dochód brutto minus odpisy).

Karta ciąży - dokument wystawiany przed porodem, potwierdzający termin porodu. Dokument ten wymaga przetłumaczenia, które można wykonać w MultiNOR.

Karta pokładowa/Potwierdzenie rezerwacji - na dokumencie muszą znajdować się daty podróży, trasa oraz dane podróżującego. Podróżowałeś promem? Przygotuj również imienne potwierdzenia opłat za przejazd płatnymi drogami – możliwe, że będziesz mógł odpisać także te koszty.

Kildeskatt - z norw. podatek u źródła - jest to rodzaj opodatkowania, o które może ubiegać się zagraniczny pracownik z Norwegii, który nie osiągnął rezydencji podatkowej. Opodatkowanie to polega na pobieraniu z pensji 25% podatku bez względu na dochody. Osoba, która wybrała kildeskatt nie otrzyma skattemeldingu i nie będzie mogła rozliczać się z podatku za ten rok, w którym korzysta z karty podatkowej 25%.

Kody MinID - (inaczej zwane kodami PIN) są jednym z elementów potrzebnych do logowania do systemu Altinn i złożenia zeznania podatkowego drogą elektroniczną

Książeczka marynarska - dokumentacja potwierdzająca daty zamustrowania oraz wymustrowania marynarza w ciągu roku podatkowego. 

Lønnsoppgave - patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy. 

Lønns - og trekkoppgave - patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Lønnslipp - odcinek z pensji wystawiany każdego miesiąca, popularnie zwany pay-slipem. Dokument ten wystawiany jest przez pracodawcę i zawiera informacje o dochodzie oraz możliwych potrąceniach w danym miesiącu (np. wynajem mieszkania, potrącenia za bilety lotnicze).
Odcinki z wypłaty mogą służyć jako dokumentacja okresu pracy, poprawności dochodów wykazanych na Skattemelding lub potwierdzenie poniesionych kosztów i tym samym uwzględnienie ich przy odpisach podatkowych (opłaty za mieszkanie, prąd itp.).

Minstefradrag - podstawowy odpis każdego podatnika norweskiego, odpowiednik polskiego kosztu uzyskania przychodu. Jego wysokość uzależniona jest od długości pobytu w Norwegii w danym roku podatkowym, wysokości dochodów oraz przedziałów określonych przez norweski urząd podatkowy.

Oppholdstillatelse - pozwolenie na pobyt w Norwegii (na czas określony). Obecnie nie jest wydawane, gdyż zastąpiono je dokumentem rejestracji pobytu (Registreringsbevis).

Oppsigelse - norweskie wypowiedzenie umowy o pracę.

Pendler - czyli tzw. osoba dojeżdżająca, która z powodu pracy w Norwegii mieszka poza Polską, ale regularnie odwiedza kraj pochodzenia, gdzie jest zameldowana na stałe. Dzięki rozliczeniu w statusie pendler można zyskać wiele odliczeń od dochodu z tytułu dodatkowych wydatków, kosztów wyżywienia, zakwaterowania czy podróży z Norwegii do Polski. Rozróżniamy 2 rodzaje statusu pendler: pendler samotny i pendler do rodziny.

Pendlerutgifter - wydatki, które można odliczyć od podatku, jeśli rozlicza się w statusie pendler. Mogą to być koszty podróży między Norwegią a Polską oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia w Norwegii. 

Potwierdzenia opłat za mieszkanie - przede wszystkim, przelewy powinny być wykonywane bezpośrednio z konta podatnika na konto osoby wynajmującej mieszkanie. Co jednak, jeśli przelewałeś swoją część czynszu do współlokatora, a on wpłacał całość właścicielowi lokalu? Wówczas musisz wysłać także potwierdzenia przelewów od współlokatora do właściciela, aby poniesione koszty zostały uznane. 
Należy także zwrócić uwagę na odpowiednie tytułowanie przelewów. Często jest tak, że to pracodawca zapewnia zakwaterowanie, a należne opłaty potrąca z pensji. W takiej sytuacji wystarczą odcinki z pensji lub zestawienie dochodów od pracodawcy, na którym widnieje łączna kwota potrąceń na poczet mieszkania.

Potwierdzenie zatrudnienia od pracodawcy - wydaje pracodawca na żądanie pracownika. Zawiera informacje o statusie zatrudnionej osoby. Dokument potrzebny przy składaniu podania o dokument S1.

Restskatt - dopłata podatkowa. Rozliczenia roczne z instytucji udzielających kredytów – zaświadczenie o wysokości spłaconych odsetek za rok, za który się rozliczamy.

Registreringsbevis - dokument potwierdzający rejestrację pobytu w Norwegii. Jeden z podstawowych dokumentów koniecznych do przedłożenia w momencie wnioskowania o zasiłek rodzinny bądź opiekuńczy. Dokument wydawany na czas nieokreślony.

Rozliczenia roczne z instytucji udzielających kredyty - zaświadczenie o wysokości spłaconych odsetek za rok, za który się rozliczamy.

SFU/COFTA - urząd skarbowy ds. cudzoziemców, rozpatrujący rozliczenia podatkowe wszystkich pracowników zatrudnianych przez firmy zagraniczne (np. polskie, litewskie itp.) w Norwegii. 

Skatt til gode - zwrot podatku z Norwegii, wyszczególniany na dokumencie Skatteoppgjør. 

Skatteetaten - norweski urząd skarbowy.

Skattefradrag - odliczenie, odpis od podatku. Osoby pracujące w Norwegii mogą mieć prawo do wielu odpisów, np. ulgi dla osób dojeżdżających do pracy na własny koszt, ulg związanych ze statusem pendler 

i innych.

Skatteklasse 2 - druga klasa podatkowa. Ostatnim rokiem, za który można było się rozliczyć z uwzględnieniem drugiej klasy podatkowej był rok 2017. Od 2018 nie ma już takiej możliwości. Prawo do rozliczania się w drugiej klasie podatkowej miały osoby pracujące w Norwegii i utrzymujące współmałżonka (dochód brutto współmałżonka za 2017 rok nie mógł przekroczyć kwoty 46 640 NOK.

Skattekontor - lokalny oddział urzędu skarbowego w Norwegii.

Skattekort - norweska karta podatkowa.

Skattemelding (ang. Tax Return) - wstępne zeznanie podatkowe przysyłane na początku kwietnia przez norweski urząd podatkowy. Skattemelding zawiera wykaz dochodów, odliczeń, majątku i długów podatnika z ostatniego roku podatkowego. Dokument znajduje się na koncie podatnika w Altinn i jest wysyłany na zarejestrowany w norweskim rejestrze ludności (Folkeregisteret) adres podatnika w  Polsce lub w Norwegii.

Skatteoppgjør (ang. Tax Assessment Notice) - wynik rozliczenia podatkowego zawierający informację o zwrocie lub możliwej dopłacie podatku w Norwegii. Dokument wysyłany jest podatnikowi po okresie rozliczeń podatkowych (najpóźniej na koniec października).

Sluttattest - jest to świadectwo pracy, które wystawia pracodawca po zakończeniu współpracy.

Sammenstilling til inntektsmottaker - patrz: Zestawienie dochodów od pracodawcy.

Standardfradrag 10% - ulga podatkowa 10%, często określana jako zniżka 10%. Prawo do tej ulgi mają osoby, dla których rok poprzedni był pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. Ulga 10% jest korzystna głównie dla osób samotnych, które ponosiły koszty życia i pracy w Norwegii, lecz nie mają prawa do odpisów pendlera. Ostatnim rokiem, w którym można było ubiegać się o tą ulgę był 2018 rok.

Trygdeavgift - składka na ubezpieczenie społeczne (odpowiednik polskiej składki ZUS), będąca częścią obciążenia podatkowego pracownika w Norwegii. Jej wysokość za 2019 rok wynosi 8,2% od rocznego dochodu brutto pracownika.

Umowa najmu pokoju/mieszkania/domu - należy pamiętać o tym, że urząd nie uzna niepodpisanej umowy najmu ani takiej, na której nie widnieją dane podatnika.

Utskrift av grunnlag for skatt (ang. Tax Assessment) - dokument dostarczany razem z wynikiem rozliczenia podatkowego (Skatteoppgjør), wyszczególniającym dochody, ulgi, majątek oraz dług podatnika w danym roku.

Zaświadczenie o przynależności do systemu ubezpieczeń społecznych - o dokument należy wnioskować w polskim ZUS-ie (odbiór zaświadczenia osobisty lub przez pełnomocnika w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS). W przypadku, gdy zaświadczenie nie zostanie odebrane w terminie 14 dni od dnia wystawienia, mimo dyspozycji osobistego odbioru, zaświadczenie będzie włączone do akt.

Zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu z rodziną - zaświadczenie można uzyskać w urzędzie miasta/gminy, w której jest się zameldowanym. Poświadcza posia-danie wspólnego adresu z dzieckiem i/lub małżonkiem, wymagane przez norweski urząd.

Zaświadczenie o dochodach współmałżonka - zaświadczenie o wysokości dochodu za dany rok wydaje urząd skarbowy na żądanie zainteresowanego. Dokument potwierdza informacje, jakimi dysponuje organ - dochody oraz obroty działalności gospodarczej. Dokument wymagany był do drugiej klasy podatkowej, w której można było rozliczyć się do 2017 roku.

Zestawienie dochodów od pracodawcy - dokument wydawany przez pracodawcę. Odpowiednik polskiego PIT-a. Znajdują się na nim informacje o uzyskanym dochodzie, a także o wysokości zaliczki potrąconej na norweski podatek dochodowy. Uwaga! Jeżeli miałeś więcej niż jednego pracodawcę w roku 2019, do rozliczenia potrzebne będą zestawienia od każdego z nich.