Zarejestruj swój pobyt w Norwegii. Sprawdź, co należy zrobić

Każda osoba, która zamierza przebywać na terenie Norwegii dłużej niż 3 miesiące, musi uzyskać pozwolenie na pobyt w Urzędzie ds. Cudzoziemców, czyli w tzw. UDI. Dzięki zebraniu odpowiedniej dokumentacji oraz stawieniu się na policji, będziesz mógł przebywać na terenie Norwegii na potrzeby wykonywania pracy bądź jej poszukiwania bez konieczności wyjazdu.

W jaki sposób złożyć podanie?

Możesz to zrobić, wypełniając odpowiednie dane na stronie UDI. Cały proces należy rozpocząć od założenia konta na stronie internetowej. Następnie wraz z uzupełnieniem danych, takich jak powód, dla którego chcesz zarejestrować pobyt, będziesz mógł wybrać, w jakim miejscu i czasie stawisz się w oddziale, aby dopełnić formalności. Czas oczekiwania na wizytę jest zależny od tego, w jakim oddziale UDI chcesz się stawić. Ze względu na duże zainteresowanie terminy są odległe i możesz móc stawić się na wizytę nawet za pół roku. Warto o tym pamiętać, planując kolejne miesiące od momentu przyjazdu do Norwegii.

Jakie dokumenty należy ze sobą zabrać?

To, jaką dokumentację należy zabrać ze sobą na wizytę na policję, zależy wyłącznie od tego, na jakiej podstawie chcesz uzyskać pozwolenie na pobyt. Najczęściej wnioskują o nie osoby, które rozpoczęły pracę w Norwegii i wiedzą, że ich pobyt przekroczy 3 miesiące lub ci, którzy przyjechali, aby znaleźć pracę. Podstawową rzeczą, jaką musisz okazać podczas wizyty, jest dokument tożsamości potwierdzający twoje dane. Drugim natomiast jest umowa o pracę lub potwierdzenie o zatrudnieniu.

Łączenie rodzin

Jeżeli jesteś zatrudniony w Norwegii i posiadasz pozwolenie na pobyt, możesz wnioskować o jego uzyskanie również dla członków swojej rodziny, którzy chcą się do ciebie przeprowadzić. Na podstawie swojej pracy możesz sprowadzić do siebie małżonka, narzeczonego/narzeczoną (jeżeli planujecie ślub w ciągu najbliższych 6 miesięcy) oraz dziecko/wnuka/prawnuka poniżej 21. roku życia. Jakie dokumenty są wymagane podczas procesu łączenia rodzin?

• dokument tożsamości – najlepiej paszport,
• dokument potwierdzający stopień pokrewieństwa w formie np. aktu urodzenia lub aktu małżeństwa,
• apostille,
• dokument potwierdzający status zawodowy osoby wnioskującej, np. umowę o pracę w Norwegii, odcinki z pensji lub zaświadczenie od pracodawcy o zatrudnieniu.

Należy pamiętać, że każdy dokument w języku polskim wymaga przetłumaczenia na język norweski. W przypadku uzyskania pozwolenia na pobyt najlepiej jest przetłumaczyć wszystkie dokumentu u tłumacza przysięgłego.