Zasiłek ojcowski z Norwegii – kto może wnioskować?

Czy wkrótce zostaniesz ojcem? Matka Twojego dziecka planuje jak najszybciej rozpocząć pracę lub wrócić do dziennej nauki? Możesz wnioskować o wypłatę zasiłku ojcowskiego z Norwegii, aby móc opiekować się dzieckiem i pobierać nawet 100% dotychczasowego średniego wynagrodzenia nawet przez 40 tygodni. Dodatkowo, możesz pobierać zasiłek, przebywając z dzieckiem w Polsce. Poniżej przedstawiamy warunki, jakie należy spełnić, chcąc uzyskać zasiłek ojcowski z Norwegii.

Kto ma prawo ubiegać się o zasiłek ojcowski?

Warunek podstawowy, to osiągnięcie minimalnego dochodu w ciągu 6. z ostatnich 10 miesięcy pracy przed dniem przejścia na zasiłek, i wynosi ono 0,5 stawki G, czyli 53 199,50 NOK. Do minimalnego dochodu poza wynagrodzeniem z tytułu pracy zalicza się również środki otrzymane z:

• zasiłku chorobowego,
• zasiłku dla bezrobotnych,
• zasiłku ciążowego,
• zasiłku rehabilitacyjnego,
• zasiłku szkoleniowego,
• zasiłku pielęgnacyjnego.

Tu pojawia się sytuacja, gdzie należy określić, czy zarówno matka, jak i ojciec mają prawo do zasiłku rodzicielskiego. Jeżeli matka dziecka przebywa w Polsce i nie wypracowała prawa do pobierania zasiłku rodzicielskiego z Norwegii, ojciec ma prawo przejąć za nią pełny wymiar świadczenia.

Zarówno matka, jak i ojciec mają prawo do zasiłku rodzicielskiego

Jeżeli matka dziecka będzie pobierała zasiłek rodzicielski z Norwegii, Ty - jako ojciec - możesz wnioskować o przyznanie 15 tygodni urlopu ojcowskiego ze stawką 100% średniego, dotychczasowego wynagrodzenia lub 19 tygodni ze stawką 80%. Możesz pobierać to dopiero po zakończeniu pobierania przez matkę zasiłku macierzyńskiego.

Dodatkowo, możecie podzielić pomiędzy sobą tzw. okres wspólny, czyli 16 tygodni urlopu ze stawką 100% lub 18 tygodni ze stawką 80%. Pamiętaj jednak, że nie możecie pobierać go jednocześnie. Dodatkowo, jeżeli chcesz pobierać to świadczenie, to matka dziecka musi wrócić do pracy na minimum 75% etatu lub nauki dziennej. W sytuacji, gdy to matka będzie pobierała urlop z okresu wspólnego, Ty nie masz obowiązku powrotu do pracy lub szkoły.

Tylko ojciec ma prawo do zasiłku rodzicielskiego z Norwegii

Najważniejszy jest fakt, który został wspomniany wcześniej – chcąc pobierać zasiłek ojcowski, nie musisz przebywać z dzieckiem w Norwegii. Możesz przebywać w dowolnym miejscu, sprawując opiekę nad dzieckiem. Aby wykorzystać pełen wymiar świadczenia, powinieneś przejść na nie już w 7 tygodniu życia dziecka. W zależności od tego, jaką kwotę zasiłku chciałbyś otrzymywać, możesz przebywać na zasiłku ojcowskim:

• 40 tygodni, ze stawką 100% średniego, dotychczasowego wynagrodzenia,
• 50 tygodni, ze stawką 80% średniego, dotychczasowego wynagrodzenia.

Warunkiem przyznania zasiłku jest to, że udokumentujesz, że matka dziecka będzie w tym czasie pracowała na minimum 75% etatu lub wróci do nauki dziennej.

Odroczenie zasiłku do 3 roku życia dziecka

Jeżeli nie masz możliwości przejścia na pełen wymiar urlopu od razu i np. ze względu na pracę czy stan zdrowia chciałbyś pobierać go później – masz taką możliwość. W określonych przypadkach należy wnioskować o odroczenie świadczenia. Możesz je odebrać nie później niż do ukończenia przez dziecko 3 roku życia.

Wymagana dokumentacja

Oczywiście, podstawowy dokument to akt urodzenia dziecka, na którym widoczne są Twoje dane jako ojca dziecka. Dodatkowo, jeżeli wyłącznie Ty masz prawo do pobierania zasiłku ojcowskiego, powinieneś przygotować:

• zaświadczenie od pracodawcy matki dziecka zawierające datę rozpoczęcia pracy, procentowy wymiar czasu pracy, np. 100% etatu oraz zajmowane stanowisko,
• jeżeli matka dziecka będzie prowadziła działalność gospodarczą – zaświadczenie od księgowej lub oświadczenie matki o tym kiedy rozpoczyna prowadzenie działalności, w jakim procentowym wymiarze czasu, np. 100% etatu oraz na jakim stanowisku,
• jeżeli matka dziecka będzie wracała do szkoły – zaświadczenie ze szkoły o dacie rozpoczęcia nauki, okresie trwania semestru, rodzaju nauki – szkoła dzienna.

Może zdarzyć się sytuacja, że matka dziecka nie jest zdolna do pracy ze względu na swój stan zdrowia. W tej sytuacji niezbędne jest uzyskanie dokumentacji medycznej, która szczegółowo określa jej stan zdrowia oraz w opinii lekarza uniemożliwia samodzielną opiekę nad dzieckiem.