Skierowanie na permittering: warunki i obecnie obowiązujące zasady
W ostatnich miesiącach większość branż przechodzi kryzys w związku z pojawieniem się pandemii koronawirusa. Właściciele firm są zmuszeni do ich tymczasowego zamknięcia lub ograniczenia ilości pracowników. Część z nich zostaje zwolnionych, inni natomiast są kierowani na permittering, czyli postojowe. W jednym i w drugim przypadku pracownik chcący uzyskać zasiłek dla bezrobotnych powinien przejść proces rejestracji w NAV, czyli w urzędzie odpowiedzialnym za pomoc socjalną oraz złożyć odpowiedni wniosek.
W ostatnich miesiącach większość branż przechodzi kryzys w związku z pojawieniem się pandemii koronawirusa. Właściciele firm są zmuszeni do ich tymczasowego zamknięcia lub ograniczenia ilości pracowników. Część z nich zostaje zwolnionych, inni natomiast są kierowani na permittering, czyli postojowe. W jednym i w drugim przypadku pracownik chcący uzyskać zasiłek dla bezrobotnych powinien przejść proces rejestracji w NAV, czyli w urzędzie odpowiedzialnym za pomoc socjalną oraz złożyć odpowiedni wniosek.
Czym jest zasiłek z tytułu skierowania na permittering?
Jest to świadczenie dla osób tymczasowo bezrobotnych, które nie mogą świadczyć pracy ze względu na brak zleceń ze strony swojej firmy. Każdy może przebywać na permitteringu maksymalnie przez 26 tygodni w ciągu 18 miesięcy przy zatrudnieniu u jednego pracodawcy. Standardowo przez pierwsze 15 dni po skierowaniu na postojowe wynagrodzenie płaci firma. Po złożeniu wniosku o zasiłek dla bezrobotnych do NAV wysokość wypłacanego świadczenia wynosi 62,4%.
Zmiany obowiązujące od 20 marca (COVID)
Norweski rząd ze względu na wzrost osób tymczasowo bezrobotnych z powodu koronawirusa zmienił tą zasadę. Na ten moment przez pierwsze 2 dni wynagrodzenie płaci pracodawca, natomiast kolejne 18 dni jest rekompensowane przez NAV (lønnskompenansjon til permitterte). Przez pierwsze 20 dni pracownik otrzymuje 100% wynagrodzenia.
Podobnie jak wysokość wynagrodzenia przez pierwsze 20 dni, także wysokość wypłacanego zasiłku dla osób skierowanych na permittering przez COVID uległa zmianie. Od 20 marca wynosi on 80% podstawy do wyliczenia dagpenger, przy dochodzie do 3 stawek G lub 62,4% dla osób, których dochód osiągnął od 3 do 6 stawek G.
Warunki przyznania zasiłku dla osoby tymczasowo bezrobotnej
Przede wszystkim należy osiągnąć dochód minimalny, który standardowo stanowi 1,5 stawki G w ciągu ostatnich 12 zakończonych miesięcy kalendarzowych (149 787 NOK brutto) lub 3 stawki G z ostatnich 36 zakończonych miesięcy (299 574 NOK brutto).
Zmiany obowiązujące od 20 marca (COVID)
O zasiłek dla bezrobotnych mogą wnioskować ci, którzy w ostatnich 12 kalendarzowych miesiącach osiągnęli dochód w kwocie 0,75 stawki G (74 893,50 kr) lub w ostatnich 36 miesiącach 2,25 stawki G (224 680,50 kr). Jeżeli twój czas pracy został zredukowany o minimum 40% (dotychczas było to 50%) spełniasz warunki do ubiegania się o świadczenie.
Poza powyższymi elementami niezbędne jest posiadanie zatrudnienia w Norwegii na umowę o pracę oraz rejestracja w NAV jako osoba bezrobotna. Wiąże się to z koniecznością uzupełnienia swoich danych w CV związanych z wykształceniem czy doświadczeniem, co umożliwia potencjalnego pracodawcy sprawdzenie, czy twoje umiejętności są dla niego zadowalające i będzie chciał ciebie zatrudnić.
Obowiązkowo także należy wysyłać do NAV co dwa tygodnie kartę meldunkową, w której zawiera się informacje dotyczące swojej aktywności zawodowej czy stanu zdrowia w poprzednich 2 tygodniach. Data wysyłki pierwszej karty meldunkowej pojawi się na twoim koncie po dokonaniu samej rejestracji.
Pobieranie zasiłku w Polsce
Zasiłek dla bezrobotnych z tytułu skierowania na permittering daje możliwość pobierania go z Polski. Niemniej jednak należy udokumentować w NAV, że firma, która wysłała ciebie na postojowe, dotychczas zatrudniała ciebie jako pracownika przygranicznego lub rotacyjnego. Pierwszy z nich podróżuje co najmniej raz w tygodniu do Polski. Drugi natomiast w określonym czasie wykonuje swoje obowiązki, po czym również na określony czas wraca do kraju pochodzenia. Rotacja musi być stała, np. 4 tygodnie pracy i 2 tygodnie wolnego.
Brak spełnienia powyższych wymogów wiąże się z koniecznością pobytu podczas permitteringu na terenie Norwegii. Urząd może skontrolować miejsce twojego pobytu, np. poprzez sprawdzenie adresu IP, z którego wysyłasz karty meldunkowe.