Zasiłek chorobowy z Norwegii a zwolnienie lekarskie z Polski

Wiele osób pracujących w Norwegii niejednokrotnie zastanawia się na tym, co w sytuacji, gdy podczas pobytu w Polsce zachorują lub ulegną wypadkowi? Co należy zrobić, jeżeli chce się kontynuować leczenie choroby lub urazu w Polsce, przebywając na norweskim zwolnieniu chorobowym? Czy i kiedy przysługuje prawo do zasiłku chorobowego? Poniżej przedstawiamy odpowiedzi na najbardziej popularne zagadnienia związane z pobytem na zwolnieniu lekarskim.

Kto ma prawo do uzyskania zasiłku chorobowego?

Każda osoba, która przynależy do norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych w Norwegii oraz ze względu na uraz/uszkodzenie ciała jest niezdolna do pracy, czego skutkiem jest utrata dochodu. Dodatkowo, niezbędne jest spełnienie warunku aktywności zawodowej. O świadczenie chorobowe mogą wnioskować ci, którzy przepracowali u danego pracodawcy minimum 4 tygodnie oraz osiągnęli minimum pół stawki G przed przejściem na zwolnienie.

Co zrobić, kiedy zachorujesz/doznasz urazu?

Przede wszystkim niezbędne jest poinformowanie o tym swojego pracodawcę oraz wykorzystanie tzw. Egenmelding, czyli własnego zwolnienia. Prawo do egenmelding ma każdy pracownik, który pracuje w danej firmie minimum 2 miesiące. Można z niego skorzystać 4 razy w roku. Natomiast, jeżeli wskazane 3 dni nie pozwolą tobie na powrót do pracy, powinieneś udać się do lekarza, aby otrzymać zwolnienie. Jeżeli zdecydujesz się na leczenie w Polsce, możesz to zrobić pod warunkiem, że twój pracodawca oraz lekarz zostaną o tym poinformowani i nie będą mieli ku temu żadnych przeciwwskazań.

Kto płaci za zwolnienie lekarskie oraz jaka jest kwota zasiłku chorobowego?

Przez pierwsze 16 dni wypłata wynagrodzenia chorobowego leży po stronie twojego dotychczasowego pracodawcy. Od 17 dnia obowiązek wypłaty świadczenia przechodzi na NAV. To, jaką kwotę zasiłku otrzymasz, zależy przede wszystkim od tego, na jaki procent zostanie określona niezdolność do świadczenia pracy – może być ona określona na przedział pomiędzy 20 a 100%. Dodatkowo NAV wyliczy kwotę zasiłku na podstawie osiągniętych przez Ciebie dochodów z ostatnich 3 kalendarzowych miesięcy.

Zasiłek chorobowy dla osoby tymczasowo bezrobotnej

Jeżeli zachorowałeś w ciągu 4 tygodni od utraty pracy, masz prawo ubiegać się o przyznanie zasiłku chorobowego. W tym przypadku NAV może wypłacić tobie świadczenie od 15 dnia pobytu na zwolnieniu. Tu jednak, w odróżnieniu od przejścia na zwolnienie chorobowe, jeśli jesteś zatrudniony, zmienia się wysokość zasiłku, do którego możesz mieć prawo. Wynosi ona 65%, a nie jak w poprzedniej sytuacji 100%. Będziesz również musiał udowodnić NAV, że twoja choroba powoduje utratę dochodu rocznego w wysokości co najmniej 1 stawki G.

Zwolnienie chorobowe od lekarza z Polski

Jeżeli podczas pobytu w Polsce zachorujesz i otrzymasz zwolnienie lekarskie, powinieneś zadbać o to, aby zostało ono wypisane przez lekarza na druku E-116. Dodatkowo ZUS powinien przesłać je do Norwegii oraz wnioskować w twoim imieniu o zasiłek chorobowy na druku E-115. Twoim kolejnym obowiązkiem jest przygotowanie oświadczenia własnego do zagranicznego zwolnienia na druku z NAV oraz dostarczenie go do urzędu.

Plan powrotu do pracy

Aby utrzymać prawo do zasiłku chorobowego, poza stałym przekazywaniem do NAV zwolnień lekarskich, musisz wypełniać wraz z pracodawcą plan powrotu do pracy. Polega to na utrzymywaniu stałego kontaktu z wyznaczoną osobą z pracy, która to podejmuje wszystkie możliwe działania, aby umożliwić tobie jak najszybszy powrót do pracy. Pierwszy z nich zostaje ustalony po 4 tygodniach przebywania na zwolnieniu. Po 7 tygodniach powinieneś spotkać się z pracodawcą i lekarzem. Po 8 tygodniach NAV dokonuje kontroli, czy wraz z pracodawcą podjęliście próbę powrotu do pracy. Jeżeli twój stan zdrowia na to nie pozwalał, twój lekarz jest zobowiązany do przekazania szczegółowych informacji na temat twojego stanu zdrowia. Jeżeli będziesz przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 12 miesięcy i Ttwój stan zdrowia nie ulegnie całkowitej poprawie, powinieneś wnioskować o AAP.