Podatkowy raj w Norwegii

Norwegia to kraj, który od lat uznawany jest za miejsce, w którym żyją najszczęśliwsi ludzie świata. Związane jest to z wysokim poziomem życia, dążeniem do stałego zapewnienia przez władze poczucia bezpieczeństwa, nie tylko rodowitym mieszkańcom, lecz również licznym imigrantom. Historia tego kraju pokazała, że niezbędne jest zabezpieczenie socjalne dla dotychczasowych i nowych mieszkańców, aby nadal móc intensywnie się rozwijać.

Norwegia to kraj, który od lat uznawany jest za miejsce, w którym żyją najszczęśliwsi ludzie świata. Związane jest to z wysokim poziomem życia, dążeniem do stałego zapewnienia przez władze poczucia bezpieczeństwa, nie tylko rodowitym mieszkańcom, lecz również licznym imigrantom. Historia tego kraju pokazała, że niezbędne jest zabezpieczenie socjalne dla dotychczasowych i nowych mieszkańców, aby nadal móc intensywnie się rozwijać.

Właśnie ten argument doprowadził do wprowadzenia dodatkowo licznych ulg podatkowych dla pracowników pochodzących zza granicy. Miały one zachęcać obcokrajowców do rozpoczęcia pracy w Norwegii oraz zrekompensować im rozłąkę z rodziną oraz krajem pochodzenia. Władze kraju fiordów umożliwiły zatem wnioskowanie podatnikom o możliwość częściowego zwrotu kosztów dotyczącego zamieszkiwania z dala od ojczyzny oraz kosztów poniesionych na podróże powrotne.

Najbardziej powszechnym statusem rozliczeń pracowników pochodzących z poza Norwegii jest status pendler. Jest on skierowany do tych, którzy posiadają współmałżonka lub dziecko w kraju pochodzenia- status pendler podróżujący do rodziny - oraz tych, którzy regularnie podróżują do nieruchomości, której są właścicielami lub najemcami- samotny pendler.

Jakie są warunki, aby rozliczać się w statusie pendler?

Pendler podróżujący do rodziny

• Współmałżonek i/lub dziecko pozostające w kraju pochodzenia
• Wspólne zameldowanie wraz z rodziną
• Udokumentowane minimum 3 podróże (wyjazd + powrót= 1 podróż)

Pendler samotny

• Posiadanie mieszkania w Polsce (wynajmowane lub własnościowe)
• Wynajmowane mieszkanie w Norwegii nie przekracza 30m2 na osobę
• Udokumentowane regularne podróże do Polski minimum co 3 tygodnie

Dzięki spełnieniu powyżej wymienionych elementów podatnik może ubiegać się o uwzględnienie kosztów poniesionych na zakwaterowanie (czynsz, prąd), a także może wnioskować o przyznanie diet za każdy dzień pobytu w Norwegii. Drugi element ma jednak ograniczenie. Od 2018 roku o przyznanie diet można wnioskować wyłącznie wówczas, gdy nie posiadało się możliwości do gotowania. Ta sytuacja dotyczy głównie tych osób, które mieszkały w barakach, hotelach oraz kierowców ciężarówek. Pewnym odpisem jednak jest koszt podróży do kraju stałego zamieszkania, jeżeli podatnik przekroczy wkład własny, który rokrocznie jest zmieniany. Podatnik chcący uwzględnić w swoim rozliczeniu podatkowym odpis za podróże będzie mógł to zrobić wyłącznie, gdy koszt jego podróży w 2018 roku wyniósł więcej niż 22 350 NOK. Odpis ten jest przeliczany według stawek ustalonych przez urząd w oparciu o pokonane kilometry. Wniosek z tego taki, że im więcej udokumentowanych podróży, tym większy odpis podatkowy.

Jakie dokumenty należy przedstawić w urzędzie?

Odpis odsetek od kredytu oraz odpis rodzicielski

Podróże, dieta czy koszt poniesiony na zakwaterowanie nie są wyłącznymi odpisami, które przysługują podatnikom rozliczającym się w Norwegii. Kolejnym z nich jest prawo do uwzględnienia odsetek od kredytu hipotecznego. W przypadku kredytów zaciągniętych w Norwegii wszelkie odpisy uwzględnione są automatycznie. Chcąc jednak wnioskować o odpis dotyczący kredytu zaciągniętego w innym kraju należy dostarczyć do urzędu stosowne zaświadczenie z banku o zapłaconych w danym roku odsetkach.

Czym natomiast jest odpis rodzicielski? Stanowi on możliwość odliczenia kosztów poniesionych za przedszkole lub zajęcia pozalekcyjne swojego dziecka. Maksymalna kwota wynosi 25 000 NOK na pierwsze dziecko oraz 15 000 NOK na każde kolejne. Tak jak w przypadku pozostałych ulg, także i w tym należy przedstawić dokument, z którego wynika poniesiony koszt, zawiera dane płatnika oraz dane dziecka.

Co z osobami, które nie mają prawa do wyżej wymienionych ulg?

Norweski urząd zapewnia również ulgę dla osób, które rozpoczęły pracę w Norwegii, a nie spełniają wyżej wymienionych warunków, aby ubiegać się o wspomniane wcześniej odpisy. Podatnik ma możliwość ubiegania się o ulgę 10%, która przysługuje przez pierwsze dwa lata pracy w Norwegii od chwili osiągnięcia rezydencji podatkowej. Gwarantuje ona zmniejszenie kwoty podlegającej opodatkowaniu o 10% względem dochodu brutto, który został osiągnięty, jednak odpis nie może być większy niż 40 000 NOK. Rozliczając się z podatku nie ma konieczności dołączenia jakiejkolwiek dokumentacji. Należy jednak pamiętać, że uwzględnienie ulgi 10% w rozliczeniu podatkowym wyklucza ubieganie się o jakikolwiek inny odpis. Niestety przy rozliczeniu podatkowym za 2018 rok można ostatni raz uwzględnić tę ulgę.

Jak można zauważyć norweski urząd podatkowy stara się rekompensować osobom z zagranicy konieczność pracy w innym kraju niż ten, z którego pochodzą. Możliwość uwzględniania ulg podatkowych gwarantuje zmniejszenie dopłat podatku, lecz w większości przypadków zapewnia wysoki zwrot, który niejednokrotnie przekracza miesięczne wynagrodzenie. Dlatego też nie spada zainteresowanie biur profesjonalnych doradców podatkowych, którzy rzetelnie przygotują zeznanie podatkowe, uwzględniając w nim wszystkie ulgi i odpisy, dzięki którym podatnik uzyska najkorzystniejszy z możliwych wynik podatkowy.